Ля вогнiшча (Ля вогнишча)
Невялікае яркае вогнішча палала на паляне ў густым хвой-ніку. Нагінаючыся над агнём, Славік стараўся ўбачыць, ці не выкіпела вада ў кацялку, падвешаным на сырой жардзіне. У ім варыліся грыбы: сыраежкі, зялёнкі ды апенькі. I агонь, і пара, і дым пяклі ў шчокі ды ў лоб, але Славік усё ж пабоўтаў лыжкай у кацялку і адчуў, што дробна пакрышаныя грыбы не падга-раюць.
Валя апусціла ражон з хлебам і салам над агнём — сала адра-зу пачало ліцца тлушчам на вогнішча, пахнуць на ўвесь лес.
Славік патрымаў у кацялку нож, насадзіў на яго грыб і па-спрабаваў на смак. Абабраўшы дзве вялікія цыбуліны, пакры-шыў іх і ўкінуў у кацялок. Нарэзаў дробненька сала і апусціў яго на вечка ад кацялка, паставіў на вуглі, каб заскварыць булён.
Потым Славік дастаў з гарачага попелу некалькі зморшча-ных бульбін і пачаў абіраць, сыплючы сабе на калені чорную сажу. Жоўценькую бульбіну падаў Валі.
Категория: Тэксты дыктантаў | Добавил: Admin (26.06.2020)
Просмотров: 498 | Рейтинг: 4.0/1
Всего комментариев: 0
Имя *:
Email *:
Код *: