Навальнiца (Навальница)
Сёння з раніцы свяціла сонца. Усё, здавалася, прадказвала добрую, устойлівую пагоду да самага вечара. Раптам у ясным небе з'явіліся белыя воблачкі, якіх становіцца ўсё больш. Сярод белых воблачкаў можна цяпер заўважыць і цёмна-шэрыя. Сонца схавалася.
Дзесьці ўдалечыні пачуліся глухія раскаты грому, неўзабаве яны наблізіліся, зрабіліся больш гучнымі і працяглымі. Птуш-кі недзе пахаваліся. Неба тым часам зусім пацямнела, завала-клося цяжкімі і змрочнымі хмаркамі. Яны праглынулі апошні невялікі прасвет і цяпер непадзельна пануюць над возерам. У паветры павеяў аднекуль лёгкі струменьчык холаду, заша-мацелі дрэвы, наляцеў нечакана шалёны парыў ветру, сосны пахіснуліся і застагналі. Па зямлі імкліва пакаціліся, абганяю-чы адна адну, сасновыя шышкі.
Сціхнуўшы на хвіліну, вецер накідваецца на дрэвы з новай сілай, яшчэ болын злосна і непрымірыма.
Пайшоў дождж, спачатку быццам неахвотна, невялікі і рэд-кі, асобнымі кроплямі. Потым усё часцей і мацней. Дождж пе-райшоў у лівень.
| |
|
| |
| Просмотров: 3645 | |
| Всего комментариев: 0 | |