Некаторыя зоркі аб'ядноўваюцца ў групы, якія можна акрэс-ліць уяўнымі лініямі. I тады на зорным небе з'яўляюцца абрысы дзівосных нябесных жывёл, фігур, прадметаў. Гэтыя сімваліч-ныя фігуры з сукупнасці зорак людзі пачалі называць сузор'ямі.

Самы старажытны зорны атлас з абрысамі сузор'яў знахо-дзіцца ў Нацыянальным археалагічным музеі ў Неапалі. Гэта мармуровая скульптура тытана Атласа, які трымае зорнае неба.

Няпростым быў шлях афармлення зорнага неба. Да нашага часу захаваліся шматлікія старажытныя кнігі, зорныя карты, атласы. У гісторыю фарміравання назваў сузор'яў, складання зорных карт унеслі свой уклад і выхадцы з Беларусі. Ёсць звест-кі, што наш зямляк Ілья Капіевіч з'яўляецца аўтарам першай рускамоўнай зорнай карты.

Пра болынасць сузор'яў распавядаецца ў міфах і паданнях, іх своеасаблівыя назвы і выявы сустракаюцца ў розных кнігах, на зорных картах. У многіх сузор'ях ёсць цікавыя астрана-мічныя аб'екты для назіранняў. Некаторыя з іх можна знайсці простым вокам, а іншыя — з дапамогай бінокля ці аматарскага тэлескопа.