Зброя дыпламатаў усіх рангаў — слова. Ім, мудрым і тактоў-ным, далікатным і вострым, ваююць яны ў сваёй паўсядзённай працы. Існуе спецыяльны дыпламатычны пратакол узаема-адносін і этыкету. Галоўны яго прынцып — паважлівасць да ўсяго, што сімвалізуе і прадстаўляе дзяржаву: яе суверэнітэт, культуру, традыцыі.

Пра этыкет дыпламатаў напісана багата кніг. У іх падрабязна даводзіцца, якія існуюць дыпламатычныя прыёмы, як павінен апранацца дыпламат, дзе яму сядзець на званым абедзе, як ка-рыстацца лыжкамі, відэльцамі, як сервіраваць стол, калі гаварыць прамову ці тост. Звернемся да некаторых з тых правілаў. Дыпламату нельга спазняцца на званы абед, садзіцца за стол, пакуль гаспадар не запросіць і не пакажа яго месца. Не трэба браць хлеб відэльцам і кусаць ад цэлага кавалка, хлеб трэба ламаць. Непажадана ставіць локці на стол, перамаўляцца з кім-небудзь праз суседа, шаптаць, калі хочаш сказаць пра тое, чаго нельга гаварыць услых.