Каралева агарода
     У Еўропу бульба трапіла ў шаснаццатым стагоддзі, і доўгі
час яе ўспрымалі як дэкаратыўную расліну.
     Да нашых дзён дайшла легенда, як бульба ўпершыню
трапіла ў Англію. У другой палове шаснаццатага стагоддзя
прывёз яе з Амерыкі адзін англійскі мараплавец, які вырашыў
здзівіць стравай з яе сваіх сяброў. Кухар прыгатаваў страву з
лісця і сцяблін расліны, і сябрам яна зусім не спадабалася.
Разгневаны гаспадар загадаў знішчыць кусты бульбы. Каб
дагадзіць гаспадару, слугі спалілі кусты нават з клубнямі. Але
калі ў попеле знайшлі печаную бульбу, яна ўсім спадабалася на
смак.
     Французы таксама не адразу сталі ўжываць бульбу ў ежу.
Існуе легенда, што аднойчы парыжскі аптэкар Антуан
Парманцье пачаставаў варанай бульбай самога караля
Францыі, які любіў смачную ежу. Каралева, якой таксама
спадабалася новая страва, неўзабаве пачала ўпрыгожваць
кветкамі бульбы сваю прычоску. Парыжскі аптэкар,
задаволены вынікамі эксперыменту, пачаў прапаноўваць
бульбу простым людзям, аднак тыя катэгарычна адмаўляліся
ад яго пачастункаў. Тады здагадлівы Парманцье на сваім
агародзе, дзе расла бульба, прымайстраваў таблічкі з тэкстам,
у якім прасіў не падыходзіць блізка да яе. Згодна з іншай
версіяй, ён нават паставіў каля свайго агарода варту, якая,
праўда, ахоўвала бульбу не ноччу, а толькі днём. І людзі па
начах сталі красці бульбу. А неўзабаве пачалі вырошчваць і на
сваіх агародах.
     Беларусы сталі спажываць бульбу ў другой палове
васямнаццатага стагоддзя. Спачатку яна таксама лічылася
далікатэсам, але даволі хутка пасевы бульбы пачалі
пашырацца. Праўда, просты люд паставіўся да невядомай яму
раней расліны, якую празвалі “землянымі яблыкамі”, досыць
насцярожана. Аднак ужо ў дзевятнаццатым стагоддзі бульба
ўпэўнена заваявала беларускія агароды. Дарэчы, тады ж, у
дзевятнаццатым стагоддзі, з’явіліся першыя ўласнабеларускія
гатункі бульбы. (259 слоў)