Шчаслівая вавёрачка
      Гэта гісторыя адбылася ў Кіславодску, горадзе
санаторыяў. Чыстае паветра, горы, лясы, прагулачныя сцежкі,
шырокія, роўныя, дагледжаныя. На прагулкі ўсе абавязкова
бралі з сабой арэшкі, бо на высачэзных лясных дрэвах жыло
шмат ручных вавёрак, якія з вялікім даверам ставіліся да
людзей. А ў людзей у кішэнях заўсёды ляжалі арэшкі –
пачастунак для вавёрачак. Такі быў няпісаны закон. Яго ўсе
шчыра выконвалі.
      Але аднойчы адбылося нешта неверагоднае. У адной
маладой жанчыны заканчваўся адпачынак. Вечарам яна мусіла
ляцець самалётам дадому. Перад ад’ездам вырашыла апошні
раз прагуляцца, пакарміць вавёрачак. Набрала арэшкаў у
сумку, выйшла на любімую сцежку, а жменьку арэхаў трымала
на далоні.
      Адна вавёрачка – а зрок у іх добры – убачыла арэшкі і
памчалася да жанчыны. Даверліва села на руку, пачала грызці
смачны пачастунак. Калі арэшкі на далоні скончыліся,
жанчына адкрыла сумку. Вавёрачка, пабачыўшы арэшкі,
адразу ж скокнула ў сумку.
      У сваім пакоі жанчына паставіла сумку на стол і пачала
збіраць чамадан. Старанна правярала, каб нічога не забыць.
Перад дальняй дарогай заставалася яшчэ трошкі часу да
аўтобуса. Жанчына прысела, узяла са стала сумку, каб
праверыць пашпарт і білет, раптам са здзіўленнем заўважыла,
што ў сумцы сядзіць вавёрка… Жанчына ўзяла яе ў рукі,
зазірнула ў сумку. Там валяліся шкарлупінкі ад арэхаў і нейкае
смецце. Жанчына здзівілася: адкуль яно там? Пачала
ўглядацца – няма білета на самалёт. Страшэнная думка
прыйшла ёй у галаву: з’еўшы арэшкі, вавёрка згрызла білет!
Раззлаваная жанчына адчыніла акно (жыла яна на першым
паверсе) і выпусціла гэту свавольніцу на свабоду.
      Шчаслівая вавёрачка пабегла ў свой родны лес.
      А жанчына сядзела ў пакоі і ў роспачы думала: “Дзе ўзяць
грошай на новы білет?” (259 слоў)