|
Хлопцы ляжалі на беразе ракі, на пясчанай касе. Грэлі спіны на стомленым ласкавым сонцы. Слухалі, як ззаду ціха плеш-чацца і журчыць вада, а наперадзе, на адхоне, шалясціць лаз-няк... Тэксты дыктантаў | Просмотров: 2673 | Комментарии (0) |
|
Вясна заўсёды нясе з сабой светлую, крылатую волю малым. Шчыруе сонца, на дварэ цяплынь. Нават калі ногі прамочыш — пе страшна... Тэксты дыктантаў | Просмотров: 2105 | Комментарии (0) |
|
Шчодра цвіў гэтай вясною сад. Спачатку вішні і грушы, по-тым — яблыні. Была пара, калі ўсе дрэвы стаялі, як белыя, ружаватыя воблакі. Млелі пяшчотныя, цудоўныя пахі. Пахі гэтыя поўнілі сад і вуліцу. Уся зямля, здавалася, была поўная квецені, пахаў... Тэксты дыктантаў | Просмотров: 2418 | Комментарии (0) |
|
Да чаго прыгожая гэта вясновая раніца! У паветры яшчэ сыра. На лістах вішняку вісяць буйныя кроплі начных туманаў... Тэксты дыктантаў | Просмотров: 5199 | Комментарии (0) |
|
Дрэвы яшчэ не распусціліся, былі брудна-шэрыя і рэзка вы-рысоўваліся на фоне густой зеляніны маладога ельніку. Верба-лоз толькі што распушыў свае каткі, над ім гулі першыя смелыя чмялі... Тэксты дыктантаў | Просмотров: 1769 | Комментарии (0) |
|
Звычайна ён прыходзіў сюды на захадзе сонца, калі міналася спёка і каля ракі на яе крутых, зарослых хмызняком берагах пачынала цягнуць прахалодай. Надвячоркам сціхаў вецер, на-ставаў час начной рыбалкі... Тэксты дыктантаў | Просмотров: 1950 | Комментарии (1) |
|
За акном шумяць каштаны. Белыя суквецці іх, падобныя да свечак-пірамід, адгарэлі яшчэ ў маі. I зараз, нібы зялёныя пальчаткі, лісце хавае маленькія, у калючай зялёнай шкарлу-піне, крўглыя і дробныя... Тэксты дыктантаў | Просмотров: 1795 | Комментарии (0) |
|
Час і людзі не шмат чаго пакінулі ад колішняй хутарской ся-дзібы, рэшткі якой спакваля праглынула зямля і развеяў вецер. Дзе-нідзе толькі выглядвалі на паверхню яе скупыя адзнакі: вуглавы камень падмурка, прытаптаны бугор бітай цэглы ды дзве гранітныя прыступкі каля былога ўвахода ў сені. Тэксты дыктантаў | Просмотров: 2621 | Комментарии (0) |
|
Сонца прыпякала мацней. Слабеў пах жыта. Спелая нівача-сам ціха калыхалася і шаптала. Ад спакойных, троху пахіле-ных каласоў дыхала прыемная радасць. Цёплае паветра пера-лівалася на сонцы. Часцей лёталі і гудзелі авадні. Ужо адтуль, здаецца, цягнула лесавым пахам і прахалодаю.
Нарэшце, вось і лес. Тэксты дыктантаў | Просмотров: 2422 | Комментарии (0) |
|
У канцы верасня дзень пераходзіць у вечар, а потым у ноч адразу, нечакана. Няма сельскіх адвячоркаў, якія бываюць улетку. А яны чароўныя сваёй прыроднай асаблівасцю, мяк-касцю адценняў бязвоблачнага неба, непаўторнасцю яго фарбаў і доўгай неўгамоннасцю людзей. Тэксты дыктантаў | Просмотров: 2240 | Комментарии (0) |